Το βράδυ της 26η προς 27η Δεκεμβρίου 2012 τελέσθηκε χριστουγεννιάτικη αγρυπνία στον παλιό Μητροπολιτικό Ναό της Γεννήσεως του Χριστού. Πολλοί πιστοί αψηφώντας το κρύο της άγιας αυτής νύχτας ήρθαν για να λειτουργηθούν και να προσκυνήσουν τον νεογέννητο Χριστό. Οι εφημέριοι του ναού των Τριών Ιεραρχών μετέφεραν την παλαιά εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού και την τοποθέτησαν εις προσκύνηση στο κέντρο του ναού του.
Όταν άρχισε η αγρυπνία ο ναός άστραψε από τις λαμπάδες των πολυελέων και οι μορφές των Αγίων, ολόγυρα στους τοίχους, ακτινοβολούσαν από τα κεράκια των ευλαβών προσκυνητών. Η ευωδία του λιβανιού ανέβαινε ψηλά στον θρόνο του Θεού μαζί με τις προσευχές των πιστών και τις χριστουγεννιάτικες υπέροχες ψαλμωδίες. Και μέσα σ’ αυτή την κατανυχτική ατμόσφαιρα κοιτάζοντας την εικόνα της Γεννήσεως θαρρούσες ότι τα πρόσωπα του θείου Βρέφους, της Παναγίας, του Ιωσήφ, των Αγγέλων, των Μάγων και των Ποιμένων ήταν ζωντανά και ότι άκουγες από ψηλά τον αγγελικό ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ…»
Στο τέλος του Όρθρου και συγκεκριμένα στον Ειρμό της θ΄ ωδής, ο οποίος τελειώνει με την φράση «όση πέφυκεν η προαίρεσις, δίδου» για δεύτερη χρονιά αναβίωσε ένα παλιό έθιμο που το αναφέρουν στα διηγήματά τους ο Αλ. Παπαδιαμάντης και ο Αλ. Μωραïτίδης. Το παιδί που κανοναρχούσε τις «προαιρέσεις» με ανοιχτό το Μηναίο περνούσε μπροστά από τους χριστιανούς και αυτοί του έριχναν προαιρετικά φιλοδωρήματα. Στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της Θ. Ευχαριστίας ο λειτουργός π. Νικόλαος Σταματάς μνημόνευσε τα ονόματα όλων των Αρχιερέων και Ιερέων που υπηρέτησαν στον ιστορικό αυτό ναό.
Μετά τη Θ. Λειτουργία οι πιστοί κάθισαν όλοι μαζί στη χριστουγεννιάτικη τράπεζα και εόρτασαν τα Χριστούγεννα με σπάνια μεγαλοπρέπεια πάνω στον έρημο βράχο του Κάστρου.
Μια ανάλογη με αυτή αγρυπνία περιγράφει θεσπέσια ο Αλ. Παπαδιαμάντης στο χριστουγεννιάτικο διήγημά του «Στο Χριστό στο Κάστρο.» που αξίζει να διαβάσουν αυτές τις άγιες ημέρες μικροί και μεγάλοι.