Ομιλία “Η διαπαιδαγώγηση των μαθητών τότε και τώρα”.

«Η διαπαιδαγώγηση των μαθητών τότε και τώρα» 9/3/2014.

Κυριακή της Ορθοδοξίας 9 Μαρτίου 2014 στις 6.30 το απόγευμα στο Πνευματικό Κέντρο των Ιερών Ναών Σκιάθου πραγματοποιήθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία για μικρούς και μεγάλους με θέμα: «Η διαπαιδαγώγηση των μαθητών τότε και τώρα».

Ο ομιλητής πατήρ Γεώργιος Σταματάς Αρχιερατικός Επίτροπος Σκιάθου παρουσίασε αποσπάσματα από παλιά Αναγνωστικά της δεκαετίας του ’50 που αναφέρονταν στις μεγάλες Θρησκευτικές Εορτές και στη συνέχεια παρουσίασε σχετικά κείμενα από τα σημερινά Αναγνωστικά. Η σύγκριση, δυστυχώς, δεν τιμάει καθόλου τα Αναγνωστικά της σημερινής Ελλάδας μας, αφού τα Μεγάλα Θρησκευτικά γεγονότα σκόπιμα ή παραλείπονται, ή παραποιούνται, ή το χειρότερο απαξιώνονται, σε αντίθεση με τα παλιά σχολικά βιβλία που μοσχοβολούσαν Χριστό και Ελλάδα.

Η ομιλία συνοδευόταν από παρουσίαση εικόνων από παλιά Αναγνωστικά που επιμελήθηκε ο πατήρ Νικόλαος Σταματάς.    DSC_0220 DSC_0224 DSC_0227 DSC_0230 DSC_0231 DSC_0232

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ 2/2/2014

ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ-ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ (2014)

Την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 6.00μ.μ. στην αίθουσα «πατήρ Αθανάσιος Ρίζος» του Πνευματικού Κέντρου των Ιερών Ναών Σκιάθου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση αφιερωμένη στην «Μητέρα». Τα παλαιότερα χρόνια η γιορτή της μητέρας ήταν συνδεδεμένη με την Δεσποτικόθεομητορική  εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου. Οι νεοέλληνες όμως μιμούμενοι για μια ακόμη φορά τους ευρωπαίους, μετέφεραν την γιορτή της μητέρας το Μάιο, διαχωρίζοντάς την από την σημερινή εκκλησιαστική εορτή, κατά την οποία η Ορθοδοξία μας εορτάζει την είσοδο του Χριστού στο ναό των Ιεροσολύμων 40 μέρες μετά την γέννησή του.

Γι’ αυτό λοιπόν «κόντρα στο ρεύμα», κόντρα στον αποχριστιανισμό της ελληνικής κοινωνίας μας τα παιδιά των Κατηχητικών Συνάξεων του Πνευματικού Κέντρου με πρωτοβουλία του Αρχιερατικού Επιτρόπου Σκιάθου πατήρ Γεωργίου Σταματά οργάνωσαν μια μικρή γιορτή προς τιμήν της «Μάνας», της πιο γλυκιάς και τρυφερής ύπαρξης του κόσμου. Στην κατάμεστη αίθουσα η παιδική χορωδία του Κατηχητικού παρουσίασε τραγούδια αφιερωμένα στην μάνα και απαγγέλθηκαν σχετικά ποιήματα απ’ όλα σχεδόν τα παιδιά του Κατηχητικού, κάνοντας πολλά μάτια να βουρκώσουν. Στο τέλος οι μητέρες των παιδιών ετοίμασαν με πολύ αγάπη πλούσιο κέρασμα σε όλους όσους τίμησαν την ωραία και τόσο συγκινητική εκδήλωση.

DSC_0197   DSC_0198  DSC_0192DSC_0196 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Αγία Τσαρική Οικογένεια. (1/12/2013)

 

Εξ αφορμής της συμπλήρωσης φέτος 400 χρόνων της Δυναστείας των Ρομανώφ (1613-2013) την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013 στις 6:00 το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων «ιερεύς Αθανάσιος Ρίζος» του Πνευματικού Κέντρου των Ιερών Ναών Σκιάθου πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον εφημέριο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Τριών Ιεραρχών Σκιάθου π. Νικόλαο Σταματά με θέμα: «Ο Βαλτάσαρ αυτή τη νύχτα δολοφονήθηκε από τους σκλάβους του». Στην ομιλία παρουσιάστηκε ο βίος και το μαρτύριο της τελευταίας Αγίας Τσαρικής Οικογένειας, που για άλλους ήταν άγνωστος και για άλλους διαστρεβλωμένος. Ο κόσμος άκουσε με ενδιαφέρον τις άγνωστες πτυχές αυτής της τόσο συκοφαντημένης Βασιλικής Οικογένειας και συγκινήθηκε από τις πολλές και μεγάλες δοκιμασίες που υπέμεινε σ’ αυτή τη ζωή. Στο τέλος της εκδήλωσης προβλήθηκαν φωτογραφίες της Αγίας Τσαρικής Οικογένειας και ως ευλογία μοιράστηκαν σε όλους ιερές εικόνες του Τσάρου Νικολάου.

Βίος Αγίας Τσαρικής Οικογένειας:
Ο νεομάτυρας Νικόλαος Β΄ Ρομανώφ Τσάρος και Αυτοκράτωρ πασών των Ρωσιών γεννήθηκε το 1868. Ήταν ο μεγαλύτερος από τα τέσσερα παιδιά του τσάρου Αλεξάνδρου του Γ΄ και της τσαρίνας Μαρίας, η οποία ήταν αδελφή του Βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου του Α΄.
Από μικρό παιδί διακρινόταν για την ευλάβειά του προς τον Θεό και την μεγάλη αγάπη του προς τους γονείς του. Αν και βασιλόπουλο ανατράφηκε λιτά και στρατιωτικά. Έμαθε να είναι σπλαχνικός και ελεήμων. Χιλιάδες φτωχοί και άρρωστοι ανακουφίστηκαν απ’ αυτόν. Όλα αυτά μαζί με την πραότητά του και την απλότητά του τον έκαναν πολύ αγαπητό στο Ρωσικό λαό.
Τον Νοέμβριο του 1894 πέθανε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ο Νικόλαος σε ηλικία 26 ετών.
Ο γάμος του με την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα, αδελφή της Αγίας Ελισάβετ Θεοδώροβνας, τελέσθηκε αφού προηγουμένως κατηχήθηκε και βαπτίσθηκε Ορθόδοξη.
Στη συνέχεια έγινε η Στέψη και το Χρίσμα σύμφωνα με το βυζαντινό τυπικό, αφού οι Ρομανώφ ήταν μακρινοί απόγονοι των ενδόξων Παλαιολόγων.
Όμως ο Νικόλαος ήταν πολύ ταπεινός και σεμνός, παρά την υψηλή καταγωγή του και παρά το ότι ήταν Αυτοκράτορας της μεγαλύτερης σε έκταση, πληθυσμό και πλούτο αυτοκρατορίας που υπήρξε στην ιστορία του κόσμου.
Σαν κατοικία το νέο ζευγάρι διάλεξε το πιο μικρό και το πιο απλό ανάκτορο, προκαλώντας σάλο στην τότε υψηλή κοινωνία.


Ο Νικόλαος και η Αλεξάνδρα απέκτησαν πέντε παιδιά 4 κόρες και 1 υιό τον διάδοχο του θρόνου, τα οποία ανέθρεψαν και τα διαπαιδαγώγησαν μόνοι τους. Παρά τις πολλές υποχρεώσεις του ο Νικόλαος ποτέ δεν παραμελούσε την οικογένειά του. Τα παιδιά τους τα έμαθαν από μικρά να αγαπούν τoν Χριστό και την Εκκλησία. Η ανατροφή τoυς στηριζόταν στην λιτότητα και την σκληραγωγία. Ένας δάσκαλός τους αποκάλυψε ότι τα παιδιά κοιμόντουσαν σε κρεβάτια εκστρατείας, πλένονταν με κρύο νερό και τρέφονταν πολύ λιτά. Τα δε ρούχα περνούσαν από όλα τα παιδιά, από το μεγαλύτερο στο μικρότερο. Πέρα από τα καθιερωμένα μαθήματα τα κορίτσια μάθαιναν κέντημα και πλέξιμο, ενώ ο μικρός διάδοχος συνόδευε τον πατέρα του σε στρατιωτικά γυμνάσια και συμβούλια. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Τσαρίνα με τις κόρες της παρακολούθησαν μαθήματα νοσηλευτικής για να μπορούν να περιποιούνται τους τραυματίες από το μέτωπο, αφού το παλάτι τους το είχαν μετατρέψει σε νοσοκομείο.
Πνευματικός της ευλογημένης αυτής οικογένειας ήταν ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης. Μικροί και μεγάλοι νήστευαν αυστηρά, εξομολογούνταν, εκκλησιάζονταν και κοινωνούσαν τακτικά. Οι διακοπές της οικογένειας συνδυάζονταν πάντα με την επίσκεψη στα μεγάλα θρησκευτικά κέντρα της Ρωσίας, όπως στο Σάρωφ, στα σπήλαια του Κιέβου, στην Όπτινα, στο Βαλαάμ κ.α.
Ως κεχρισμένος Βασιλιάς είχε βαθειά επίγνωση της υψηλής αποστολής του, ως προστάτης της Εκκλησίας και του Έθνους.
Αυτό φαίνεται και από τις πολλές εκκλησίες και μοναστήρια που χτίστηκαν με δικά του έξοδα κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Επίσης ενίσχυε με μεγάλα χρηματικά ποσά τους Αγίους Τόπους και τα ρωσικά μοναστήρια του Αγίου Όρους.
Ακόμη πολλοί Άγιοι ανακηρύχθηκαν με δική του πρόταση προς την Ιερά Σύνοδο.
Το 1903 ο τσάρος με την τσαρίνα και πολλά μέλη της οικογένειας των Ρομανώφ συμμετείχαν στις λαμπρές εκδηλώσεις ανακήρυξης του Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ τον οποίο τιμούσαν ως προστάτη της οικογενείας τους. Το γεγονός αυτό το είχε προφητεύσει ο Όσιος Σεραφείμ λίγο πριν την κοίμησή του το 1833, και μάλιστα είχε προείπει ότι: «Τον τσάρο που θα με δοξάσει, θα τον δοξάσω.» Και πράγματι ο τσάρος Νικόλαος δοξάστηκε με το μαρτύριό του και συνεχίζει να δοξάζεται απ’ όλους τους Ορθοδόξους χριστιανούς.
Ο ίδιος ο Νικόλαος συνήθιζε να λέει: «Γεννήθηκα την ίδια μέρα που εόρταζε ο Δίκαιος Ιώβ ο Πολύαθλος και είμαι έτοιμος σαν κι εκείνον να δεχθώ τις δοκιμασίες του Θεού και να ανεχθώ τις ταλαιπωρίες έως τέλους.» Και πράγματι όλη του η ζωή ήταν ένας Γολγοθάς.
Από πολύ νωρίς η Αυτοκρατορική οικογένεια δεχόταν με υπομονή συκοφαντίες, ειρωνείες, ψεύδη, δολοπλοκίες… Ο μεγαλύτερος όμως σταυρός ήταν η αρρώστια του μικρού Διαδόχου. Γεννήθηκε αιμοφιλικός. Η αιμοφιλία ήταν μια επώδυνη αρρώστια, ανίατη που θα μπορούσε να οδηγήσει το παιδί σε αιφνίδιο θάνατο. Αυτή η μεγάλη δοκιμασία τους έκανε να ελπίζουν ακόμη περισσότερο στην πρόνοια του Θεού.
Το αποκορύφωμα όμως της μεγαλοψυχίας και της αυτοθυσίας του Νικολάου φανερώθηκε κατά τους τελευταίους πειρασμούς της ζωής του. Τον Μάρτιο του 1917 μετά από συνεχείς εξεγέρσεις και ταραχές παραιτήθηκε από τον θρόνο του. Προτίμησε να θυσιάσει τον εαυτό του για χάρη του λαού του, παρά να θυσιαστεί ο λαός του για χάρη του. Παρόλα αυτά η εσωτερική κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε. Οι εχθροί του τσάρου όχι μόνο δεν ησύχασαν και δεν ικανοποιήθηκαν από την παραίτησή του, αλλά τότε άρχισαν να φανερώνουν όλο το δαιμονικό τους μίσος εναντίον του Νικολάου και της οικογενείας του.
Αμέσως τους συνέλαβαν και τους έθεσαν σε κατ’ οίκον περιορισμό. Στη συνέχεια τους εξόρισαν στην βόρεια Σιβηρία, στην πόλη Τομπόλσκ και τέλος στην πόλη Αικατερίνημπουργκ. Η ένθερμη προσευχή και η πολύωρη ανάγνωση της Αγίας Γραφής ήταν η μόνη παρηγοριά των φυλακισμένων. Είναι απερίγραπτοι οι εξευτελισμοί που υπέστησαν, αλλά και πολλά τα θαύματα που επιτέλεσαν κατά τους 16 μήνες φυλακίσεώς τους. Η υπομονή τους, η ταπείνωση τους, η μακροθυμία τους, η ανεξικακία τους και η αγάπη που έδειχναν προς τους δημίους τους, έκανε τους φύλακες να αλλάζουν τρόπο ζωής, να άλλαζαν συμπεριφορά. Από σκληρόκαρδοι γίνονταν συμπονετικοί, από βλάσφημοι ευγενικοί. Όλοι τους έβλεπαν με συμπάθεια τους αδίκως φυλακισμένους. Γι’ αυτό και η άθεη εξουσία τους άλλαζε συχνά. Τέλος τους αντικατάστησε με τους πλέον αγροίκους και βίαιους μπολσεβίκους, οι οποίοι μεθούσαν, έβριζαν, χυδαιολογούσαν και βασάνιζαν την Βασιλική Οικογένεια.
Τελικώς, κατά τα μεσάνυχτα της 16ης προς 17ης Ιουλίου 1918, τους ξύπνησαν και τους μετέφεραν, μαζί με άλλα τέσσερα άτομα της συνοδείας τους, στο υπόγειο της οικίας, προκειμένου τάχα να τους μεταφέρουν σε μια πιο ασφαλής περιοχή. Μετά από μεγάλη αναμονή τους διέταξαν να σταθούν στη σειρά για να τους βγάλουν μια φωτογραφία. Ξαφνικά αντί για τον φωτογράφο εισήλθαν στο μικρό δωμάτιο 11 στρατιώτες και ο αρχηγός τους ο Γιουρόφσκυ, οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν τα θύματά τους. Ο θάνατος ορισμένων ήταν αργός και βασανιστικός, όπως του μικρού διαδόχου που τον αποτελείωσαν με χτυπήματα στο κεφάλι, καθώς και της πριγκίπισσας Αναστασίας που την σκότωσαν με τις ξιφολόγχες.
Στη συνέχεια άρπαξαν από τους νεκρούς ότι πολύτιμο έφεραν πάνω τους και τους μετέφεραν βιαστικά μ’ ένα φορτηγό σ’ ένα κοντινό δάσος και τους πέταξαν γυμνούς μέσα σ’ ένα πηγάδι ορυχείου. Φοβούμενοι όμως μην ανακαλυφθούν τα σώματα το επόμενο βράδυ τα ανέσυραν και αφού τα τεμάχισαν, τα έκαψαν χύνοντας πάνω τους 300 λίτρα βενζίνη. Για να εξαφανίσουν τα υπολείμματα των μαρτύρων τα περιέλουσαν με 190 κιλά βιτριόλι. Τέλος ότι απέμεινε το σκέπασαν πρόχειρα με χώμα και κλαδιά. Όλη αυτή η φρικιαστική διαδικασία κράτησε τρία ημερόνυχτα από τη στιγμή της δολοφονίας τους.
Απολογισμός του αποτρόπαιου εγκλήματος σε νεκρούς ήταν:
1. Τσάρος Νικόλαος (50 ετών).
2. Τσαρίνα Αλεξάνδρα (46 ετών).
3. Όλγα (23 ετών)
4. Τατιάνα (21 ετών)
5. Μαρία(19 ετών)
6. Αναστασία (17 ετών)
7. Διάδοχος Αλέξιος (14 ετών)
8. Ιατρός Μπότκιν
9. Χαριτόνοφ
10. Ντεμίντοβα
11. Τραπ

Αμέσως μετά την είδηση του μαρτυρικού τέλους της Αυτοκρατορικής Οικογενείας πρώτος την καταδίκασε ο Άγιος Τύχων Πατριάρχης Μόσχας. Οι ιερείς από νωρίς τους μνημόνευαν ως νεομάρτυρες και τελούσαν την ακολουθία τους. Αλλά και οι πιστοί χριστιανοί από την πρώτη στιγμή άρχισαν να τους τιμούν ως αγίους. Η οικία που φονεύθηκε η τσαρική οικογένεια έγινε αμέσως λαϊκό προσκύνημα γι’ αυτό και οι Μπολσεβίκοι την κατεδάφισαν.
Το 1991, μετά το μεγάλο θαύμα της πτώσης του άθεου τυραννικού καθεστώτος, εις πείσμα των δολοφόνων, βρέθηκαν τα άγια Λείψανα της Τσαρικής Οικογένειας και κηδεύτηκαν με τιμές Αρχηγού κράτους παρουσία του Ρώσου Πατριάρχη και του Προέδρου της Ρωσίας. Στη θέση που βρισκόταν η οικία που τους δολοφόνησαν, υπάρχει τώρα ένας θαυμάσιος ναός, ο Ναός του Αίματος, αφιερωμένος στην Αγία Τσαρική Οικογένεια. Η επίσημη ανακήρυξη της Αγιότητάς τους έγινε από το Ρωσικό Πατριαρχείο το 2000. Τα δε θαύματα που επιτελούν με την χάρη του Θεού είναι πάρα πολλά. Τόσα πολλά που έχει συνταχθεί ένας τόμος με τίτλο: «Με τας ευχάς του Αγίου Τσάρου».
Ας έχουμε κι εμείς την ευχή του!

Posted in Uncategorized | Leave a comment

«Το ημερολόγιο ενός Αγίου ιερέα» (2013)

«Το ημερολόγιο ενός Αγίου ιερέα» (2013)

Την Γ΄ Κυριακή των Νηστειών 7 Απριλίου 1913 και ώρα 7:30 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο των Ιερών Ναών Σκιάθου πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον ιερέα Νικόλαο Σταματά με θέμα: «Το ημερολόγιο ενός Αγίου ιερέα». Στην ομιλία παρουσιάστηκε η μαρτυρική ζωή του ρώσου ιερέα Αθανασίου μέσα από το προσωπικό του ημερολόγιο.

Ο πατήρ Αθανάσιος έζησε τον περασμένο αιώνα στη Ρωσία τότε που διεξαγόταν ένας ανελέητος διωγμός κατά της Εκκλησίας. Ο Άγιος αυτός λευίτης εξορίστηκε και φυλακίστηκε δυο φορές με την κατηγορία ότι ήταν εχθρός του λαού. Για την αγάπη του Χριστού υπέμεινε ειρωνείες, χλευασμούς, εξευτελισμούς και σκληρά βασανιστήρια. Σήκωσε τον προσωπικό του σταυρό αγόγγυστα μέχρι τέλους. Με την βοήθεια του Θεού γλύτωσε από τα πυρά των εκτελεστών του και στη συνέχεια αποφυλακίσθηκε . Αρνήθηκε την  πρόταση που του έγινε να εγκατάλειψη την δοκιμαζόμενη Ρωσία για να σωθεί. Αψηφώντας κάθε κίνδυνο  προτίμησε να γίνει ένας πλανόδιος ιερέας, ένας οδοιπόρος του Χριστού, ένας ιεραπόστολος που θα κήρρυτε τον λόγο του Θεού, θα ενίσχυε τους ολιγόπιστους, θα φώτιζε τα βήματα των πλανεμένων και θα στήριζε τους δοκιμαζόμενους χριστιανούς.

Οι περιπέτειες αυτού του νεομάρτυρα της Ρωσικής Εκκλησίας δεν άφησαν ασυγκίνητο ούτε τον ομιλητή αλλά ούτε και τους ακροατές.

Στο τέλος η εκδήλωση έκλεισε με την προβολή του φωτογραφικού οδοιπορικού στα ρωσικά προσκυνήματα του Αγίου Όρους του π. Νικολάου Σταματά. Προβλήθηκαν  φωτογραφίες από το Ρωσικό Μοναστήρι του Παντελεήμονος, την Σκήτη του Αγίου Ανδρέα το Σαράι στις Καρυές και από την ρωσική Σκήτη του Προφήτου Ηλία.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΗΣ ΣΚΙΑΘΟΥ» 2013

Την Κυριακή 3 Μαρτίου 2013 και ώρα 6:00 μ.μ. στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου των Ιερών Ναών Σκιάθου «ιερεύς Αθανάσιος Ρίζος» πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του ιερέως Γεωργίου Σταματά Αρχιερατικού Επιτρόπου Σκιάθου «ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΗΣ ΣΚΙΑΘΟΥ».

Σκοπός της εκδόσεως αυτής, σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι να γίνουν γνωστά στους νέους τα παραδοσιακά τραγούδια της Σκιάθου, γιατί και αυτά αποτελούν μέρος της πλούσιας πνευματικής μας κληρονομιάς.

Το καλαίσθητο αυτό βιβλίο περιλαμβάνει 38 τραγούδια από την συλλογή του π. Γεωργίου Ρήγα, 9 από την συλλογή της Βασιλικής Γ. Κυριακούλη, 7 από την συλλογή του Ποθητού Κ. Αγιώτου και 2 εκτός συλλογής. Τα τραγούδια είναι χωρισμένα σε 18 μελωδίες δηλ. σε 18 διαφορετικούς σκοπούς.

Ορισμένα απ’ αυτά τα τραγούδια  παρουσίασε, με μεγάλη επιτυχία, η παιδική χορωδία του Πνευματικού Κέντρου υπό την διεύθυνση του π. Γεωργίου Σταματά.

Οι συμμετέχοντες στην  ωραιότατη αυτή μουσική βραδιά σιγοτραγουδώντας γύρισαν πολλά-πολλά χρόνια πριν, τότε που στην παλιά Σκιάθο οι νησιώτες ζούσαν τις χαρές και τις λύπες τους σαν μια μεγάλη οικογένεια.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Χριστούγεννα στο Κάστρο της Σκιάθου

 

Το βράδυ της 26η προς 27η Δεκεμβρίου 2012 τελέσθηκε χριστουγεννιάτικη αγρυπνία στον παλιό Μητροπολιτικό Ναό της Γεννήσεως του Χριστού. Πολλοί πιστοί αψηφώντας το κρύο της άγιας αυτής νύχτας ήρθαν για να λειτουργηθούν και να προσκυνήσουν τον νεογέννητο Χριστό. Οι εφημέριοι του ναού των Τριών Ιεραρχών μετέφεραν την παλαιά εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού  και την τοποθέτησαν εις προσκύνηση στο κέντρο του ναού του.

Όταν άρχισε η αγρυπνία ο ναός άστραψε από τις λαμπάδες των πολυελέων και οι μορφές των Αγίων, ολόγυρα στους τοίχους, ακτινοβολούσαν από τα κεράκια των ευλαβών προσκυνητών. Η ευωδία του λιβανιού ανέβαινε ψηλά στον θρόνο του Θεού μαζί με τις προσευχές των πιστών και τις χριστουγεννιάτικες υπέροχες ψαλμωδίες. Και μέσα σ’ αυτή την κατανυχτική ατμόσφαιρα κοιτάζοντας την εικόνα της Γεννήσεως θαρρούσες ότι τα πρόσωπα του θείου Βρέφους,  της Παναγίας, του Ιωσήφ, των Αγγέλων, των Μάγων και των Ποιμένων ήταν ζωντανά και ότι άκουγες από ψηλά τον αγγελικό ύμνο «Δόξα εν υψίστοις Θεώ…»

Στο τέλος του Όρθρου και συγκεκριμένα στον Ειρμό της θ΄ ωδής, ο οποίος τελειώνει με την φράση «όση πέφυκεν η προαίρεσις, δίδου» για δεύτερη χρονιά αναβίωσε ένα παλιό έθιμο που το αναφέρουν στα διηγήματά τους ο Αλ. Παπαδιαμάντης και ο Αλ. Μωραïτίδης. Το παιδί που κανοναρχούσε τις «προαιρέσεις» με ανοιχτό το Μηναίο περνούσε μπροστά από τους χριστιανούς και αυτοί του έριχναν προαιρετικά φιλοδωρήματα. Στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της Θ. Ευχαριστίας ο λειτουργός π. Νικόλαος Σταματάς μνημόνευσε τα ονόματα όλων των Αρχιερέων και Ιερέων που υπηρέτησαν στον ιστορικό αυτό ναό.

Μετά τη Θ. Λειτουργία οι πιστοί κάθισαν όλοι μαζί στη χριστουγεννιάτικη τράπεζα και εόρτασαν τα Χριστούγεννα με σπάνια μεγαλοπρέπεια πάνω στον έρημο βράχο του Κάστρου.

Μια ανάλογη με αυτή αγρυπνία περιγράφει θεσπέσια ο Αλ. Παπαδιαμάντης στο χριστουγεννιάτικο διήγημά του «Στο Χριστό στο Κάστρο.» που αξίζει να διαβάσουν αυτές τις άγιες ημέρες μικροί και μεγάλοι.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

«ΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΘΕΟΔΩΡΟΒΝΑ» 25/11/2012

 

Στην αίθουσα εκδηλώσεων «π. Αθανάσιος Ρίζος» του Πνευματικού Κέντρου της Εκκλησίας της Σκιάθου την 25η Νοεμβρίου 2012 και ώρα 6:00μ.μ. πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον π. Νικόλαο Σταματά με θέμα: «Αγία Οσιομάρτυς Ελισάβετ Θεοδώροβνα Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας.» Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκε η ζωή, το έργο και το μαρτύριό της, ενώ στο δεύτερο μέρος προβλήθηκαν σχετικές φωτογραφίες. Πολύς κόσμος τίμησε με την παρουσία του όχι μόνο το Πνευματικό Κέντρο αλλά πρωτίστως την νέα Αγία της Ορθοδοξίας μας την Οσιομάρτυρα Ελισάβετ και συγκινήθηκε από την αγία βιωτή της.

Η Αγία Ελισάβετ έζησε στα χρόνια του Παπαδιαμάντη και του Μωραïτίδη στην Μακρινή Αγία Ρωσία. Ήταν Γερμανίδα αλλά παντρεύτηκε στη Ρωσία τον Μεγάλο Δούκα Σέργιο. Ήταν πολύ αγαπητή στο λαό όχι μόνο για την σωματική της ομορφιά, αλλά κυρίως για τα χαρίσματα της ψυχής της και για την αγάπη της προς τον Θεό και τον πλησίον. Μετά την δολοφονία του συζύγου της από έναν αναρχικό αφιερώθηκε πλήρως στον Θεό και στους συνανθρώπους της και έγινε μοναχή. Πούλησε όλη την περιουσία της και ίδρυσε στη Μόσχα ένα πρότυπο μοναστήρι την «Μονή Μάρθας και Μαρίας». Μέσα σ’ αυτό λειτουργούσε νοσοκομείο, χειρουργείο, οδοντιατρείο, μαιευτική κλινική, φαρμακείο, γηροκομείο, ορφανοτροφείο, σχολή νοσοκόμων, σχολείο για παιδιά, σχολείο για αναλφάβητες γυναίκες, εργαστήριο χειροτεχνίας και οικοκυρικής και πλούσια βιβλιοθήκη. Ετησίως σιτίζονταν 140.000 άποροι και περιθάλπονταν 10.000 ασθενείς. Το θεάρεστο αυτό έργο της Μονής θα διέκοπτε βίαια η Επανάσταση. Η αγία ηγουμένη  συνελήφθει και μαζί με άλλα έξι άτομα ρίχτηκε ζωντανή σ’ ένα φρέαρ 60 μ. το βράδυ της 17ης προς 18ης Ιουλίου του 1918. Όλοι αυτοί πέθαναν μετά από μέρες, αργά και βασανιστικά μέσα σε φρικτούς πόνους από τους μώλωπες, τα κατάγματα, την πείνα και τη δίψα.

Το Πατριαρχείο της Μόσχας την ανακήρυξε νεομάρτυρα και η μνήμη της τιμάται δύο φορές το χρόνο την 18η Ιουλίου και την Κυριακή μετά την 6η Φεβρουαρίου.

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΕΝΑΡΞΗ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ (2012-2013)

Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012  το Πνευματικό Κέντρο άνοιξε τις πύλες του για να υποδεχτεί τα παιδιά της Σκιάθου. Μετά τη Θ. Λειτουργία έλαβε χώρα η έναρξη των Κατηχητικών Συνάξεων του Λυκείου, Γυμνασίου, Δημοτικού και προσχολικής ηλικίας των δύο ενοριών του Ιερού Ναού Τριών Ιεραρχών και Ιερού Ναού Γεννήσεως Θεοτόκου Σκιάθου. Σ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς κάθε Κυριακή από τις 11:00πμ μέχρι 11:30π.μ. θα γίνεται η κατήχηση από τους ιερείς π. Γεώργιο Σταματά, π. Νικόλαο Σταματά και π. Λουκά Σταμέλο. Αμέσως μετά στις 11:30 με 12:00 θα γίνονται οι πρόβες της παιδικής χορωδίας του Πνευματικού Κέντρου.

Ως εκ τούτου, οι πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί ας εμπιστευθούν τα παιδιά τους στην Εκκλησία του Χριστού. Τα παιδιά που διψούν για να μάθουν την αλήθεια ας τα οδηγήσουμε   στην κρυστάλλινη  πηγή που είναι ο Χριστός, αφού ο ίδιος μας καλεί «Ο διψών ερχέσθω  προς με και πινέτω» και «ου μη διψήσει εις τον αιώνα».

Καλή και ευλογημένη εκκλησιαστική χρονιά!

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΙΟΝΥΣΙO 2012

Την Τετάρτη το πρωί 3 Οκτωβρίου 2012 τελέσθηκε Θεία Λειτουργία στο εξωκκλήσι του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου πολιούχου Αθηνών που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, κάτω από την θέση προφήτης Ηλίας Σκιάθου, περιστοιχισμένο από ένα δάσος από ελαιόδεντρα που αυτή την εποχή είναι κατάφορτα από τον ευλογημένο τους καρπό. Το εκκλησάκι ανεγέρθηκε το 1965 πάνω στα ερείπια παλαιού ναού, αφιερωμένου στον πρώτο επίσκοπο Αθηνών ιερομάρτυρα Διονύσιο. Μετά τη Θ. Λειτουργία οι πανηγυριστές μαζί με τον λειτουργό τους τον π. Νικόλαο Σταματά κάθισαν έξω από το γραφικό εκκλησάκι και απόλαυσαν τα απλά αλλά γεμάτα από αγάπη και γλυκύτατα  κέρασμα των εορταζομένων, καθώς και την  φθινοπωρινή ομορφιά της φύσης, στολισμένη μυστικά από την Χάρη του Αγίου Διονυσίου.

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΑΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ (2012)

Το Σαββατόβραδο 19 προς 20 Μαΐου 2012, ημέρα της ανακομιδής των τιμίων Λειψάνων του Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου μύρων της Λυκίας του θαυματουργού, τελέσαμε αγρυπνία στο παλαιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου εντός του Κάστρου.

Η ατμόσφαιρα ήταν άκρως κατανυκτική και παπαδιαμαντική, όπως σ’ όλες της αγρυπνίες που τελούνται στο νησί της Σκιάθου.

Το πρωί της Κυριακής στον Ιερό Μητροπολιτικό ναό των Τριών Ιεραρχών τέθηκε εις προσκύνηση τεμάχιο ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου.

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (2012)

Στις 20 προς 21 Μαΐου 2012 τελέσθηκε ολονυκτία στο εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου που βρίσκεται στον ομώνυμο λόφο βορειοδυτικά της πόλεως της Σκιάθου, στο κεντρικό τμήμα του νησιού και σε υψόμετρο 400μ.

Το εξωκλήσι είναι κτίσμα της τουρκοκρατίας και φέρει επιγραφή που μας πληροφορεί ότι ανακαινίσθηκε από τους υιούς Αθανασίου Καραθάνου το 1899.   

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ (2012)

Στις 9 Μαΐου  2012 Τετάρτη της Μεσσοπεντηκοστής, στη θέση Τρούλος της νήσου Σκιάθου, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία στα ερείπια του ναού της παλαιάς βυζαντινής Μονής η οποία ήταν αφιερωμένη στην του Θεού Σοφία. Από το μοναστηριακό συγκρότημα σώζονται υπολείμματα από το Καθολικό, τον περίβολο, τα κελιά και τον μεγάλο αμυντικό πύργο.

Το κτίσμα είναι Ιουστινιάνιο του ΣΤ΄ αιώνα και η παράδοση αναφέρει ότι χτίστηκε από τον ίδιο τον αρχιτέκτονα που έχτισε το ναό της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης.

Το Μοναστήρι, με το μεγάλο τρούλο του βυζαντινού ναού του που έδωσε και το όνομα στην περιοχή, καταστράφηκε από τους Καταλανούς το 1310.

Από το 1998 τελείται κάθε χρόνο της Μεσσοπεντηκοστής υπαίθρια Θ. Λειτουργία στα ερείπια του Αγίου Βήματος του Καθολικού και μνημονεύονται τα ονόματα «των ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωïκώς πεσόντων επί των επάλξεων της Βασιλίδος των Πόλεων τελευταίων αυτής προμάχων, Κωνσταντίνου του αειμνήστου ημών Βασιλέως και Αυτοκράτορος του Παλαιολόγου και των συν αυτώ».

Posted in Uncategorized | Leave a comment

Πανηγύρισε με λαμπρότητα ο Iερός Μητροπολιτικός Ναός Τριών Ιεραρχών Σκιάθου

        Με ιδιαίτερη κατάνυξη και λαμπρότητα εόρτασε η Σκιάθος την εορτή των Τριών Ιεραρχών, στον ομώνυμο Μητροπολιτικό Ναό του Νησιού, τον ιστορικό ναό των Τριών Ιεραρχών, όπου γαλουχήθηκαν και ανδρώθηκαν πνευματικά ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο Αλέξανδρος  Μωραϊτίδης. Ο Ναός των Τριών Ιεραρχών χτίστηκε το 1846. Πρόκειται για μια περικαλλή τρίκλιτη Βασιλική, την οποία κοσμεί το  μαρμάρινο γλυπτό τέμπλο του Τήνιου μαρμαρογλύπτη Γεωργίου Καπαριά, έργο του 1887. Σε αυτόν φυλάσσεται εκτός των άλλων παλαιών εικόνων και κειμηλίων, η θαυματουργός εικόνα της Πολιούχου του νησιού Παναγίας της Εικονίστριας, που βρέθηκε από τον ιερομόναχο Συμεών στα κλαδιά ενός πεύκου περί το 1650. Η Εικόνα της Παναγίας της Εικονίστριας είχε μεταφερθεί στον Άγιο Δημήτριο Χαλκίδος κατά τα Γ’ Δημήτρια της Ι. Μητροπόλεώς μας, το 1995.      

      Νωρίς το απόγευμα της Κυριακής 29ης Ιανουαρίου, στις 5:00μ.μ. εψάλη ο μικρός Εσπερινός κατά την διάρκεια του οποίου οι ευλαβείς νησιώτισσες προσεκόμισαν πρόσφορα. Σύμφωνα με την τοπική παλαιά παράδοση εορτασμού των ενοριών στη Σκιάθο, την παραμονή γίνεται Αγρυπνία, η οποία διακόπτεται περί τα μέσα του Όρθρου, για να συνεχιστεί η ακολουθία το πρωί της κυρίας ημέρας. Η Αγρυπνία άρχισε λόγω του δυνατού ψύχους στις 6:00μ.μ. και διήρκεσε μέχρι τις 9:15μ.μ., κατά την οποία εψάλησαν το Μικρό Απόδειπνο, εν συνεχεία ο Μέγας Εσπερινός με την Λιτή και την Αρτοκλασία και κατόπιν μέρος του Εορτάσιμου Όρθρου μέχρι και το εωθινό ευαγγέλιο, κατά τον οποίο εψάλη και ο ‘‘πολυέλαιος’’. Εις προσκύνηση και αγιασμό των πιστών ετέθησαν και τα φυλασσόμενα εκεί άγια λείψανα των Αγίων πατέρων Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου.                                       

     Το πρωί της Δευτέρας, 30 Ιανουαρίου, εψάλη το β’ μέρος του Όρθρου με την ψαλμώδηση των Κανόνων, και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Σύμφωνα με παλαιά παράδοση του νησιού, όταν εορτάζει ο ένας από τους δύο ενοριακούς Ναούς, γίνεται ‘‘μονεκκλησιά’’, δηλαδή συνάζονται και οι δύο ενορίες στον πανηγυρίζοντα Ναό, όπου ιερούργησαν και οι τέσσερις πατέρες της νήσου. Ο Αρχιμ. π. Ιωσήφ Κατσούρας, Ηγούμενος της Μονής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ο οποίος προεξήρχε και της Θείας Λειτουργίας, ο συνεφημέριός του στον Ενοριακό Ναό της Παναγίας της Λιμνιάς Ιερομ. π. Λουκάς Σταμέλος, ο π. Γεώργιος Σταματάς, πρωτοπρεσβύτερος και Αρχιερατικός Επίτροπος Σκιάθου, εφημέριος στον ιστορικό Ναό των Τριών Ιεραρχώνμαζί με τον υιό του Σακελ. π. Νικόλαο Σταματά.

    Ο π. Γεώργιος Σταματάς κήρυξε τον θείο Λόγο, όπου αναφέρθηκε στους Τρείς Ιεράρχες ως πρότυπα ζωής, από τα οποία απομακρύνθηκε ο άνθρωπος, αλλά και την αποτυχία του ανθρώπου στην προσπάθεια του, να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο, χωρίς αποτέλεσμα, πράγμα που συνέβαινε  και κατά τις παλαιότερες γενιές αλλά και σε κάθε γενιά. Και επιβεβαιώνοντας τις φωνές των παιδιών και των νέων που διψούν να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο, τόνισε την ανάγκη για εσωτερική αλλαγή πρώτα, κατά την προτροπή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, όπου διδάσκει ότι ένας και μόνο άνθρωπος αν έχει καρδιά που φλέγεται από την αγάπη του Χριστού τότε μπορεί ολόκληρη πόλη να μεταμορφώσει σε παράδεισο! Εάν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι και ο καθένας απαρνηθεί τον κακό εαυτό του, τότε θα αλλάξει και ο κόσμος μας.                 Ακολούθησε κέρασμα στο Πνευματικό Κέντρο Ενοριών Σκιάθου, όπου το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο των Τριών Ιεραρχών δεξιώθηκε τους Ιερείς και τους ψάλτες αλλά και εκπροσώπους αρχών και υπηρεσιών, τον Δήμαρχο, την αντιδήμαρχο και μέλη του Δ.Σ. Δήμου Σκιάθου.

    Το απόγευμα της 30ης Ιανουαρίου στις 4:30μ.μ. ετελέσθη Εσπερινός με Παννυχίδα, γνωστός ως το Μνημόσυνο των Κτιτόρων, όπου μνημονεύτηκαν όλοι όσοι πέρασαν από τον Ναό των Τριών Ιεραρχών από την ημέρα της ιδρύσεώς του, εδώ και 166 χρόνια, Επίσκοποι και Μητροπολίτες, ιερείς και  διάκονοι, ψάλτες, επίτροποι και νεωκόρες που διακόνησαν και υπηρέτησαν στο Ναό των Διδασκάλων, όλοι ονομαστικά.   

    Ο όρος κτίτωρ προέρχεται από το ρήμα κτίζω που σημαίνει οικοδομώ, ιδρύω, θεσπίζω, δημιουργώ[1]. Συνεπώς κτίτορες είναι εκείνοι ‘‘διὰ συνδρομῆς τῶν ὁποίων ἀνηγέρθη ὁ ναὸς τὸ πρῶτον’’. Επίσης είναι αυτοί που δια των εισφορών τους ‘‘ἐκαλλωπίσθη κατόπιν, προικισθεὶς μὲ κτήματα καὶ προσόδους’’[2]. Το κτιτορικό μνημόσυνο μπορεί να ενταχθεί στην κατηγορία των γενικών μνημοσύνων[3], όπως αυτά που τελεί η Εκκλησία δύο φορές το χρόνο για τους ‘’ἀπ᾿ ἀρχῆς ἕως ἐσχάτων’’ κεκοιμημένους, το Σάββατο πριν την Κυριακή της Απόκρεω και το Σάββατο προ της Πεντηκοστής[4], τα καλούμενα Ψυχοσάββατα. Η ακολουθία έχει την ίδια με αυτά διάταξη, με τη διαφορά ότι έχει χαρμόσυνο χαρακτήρα. Γι αυτό και ονομάζεται λαμπρό, ή πανηγυρικό μνημόσυνο[5] και διαφοροποιείται από τα πένθιμα και νεκρικά. Είναι ραντισμένο ‘‘μὲ τῆς χαρᾶς τὰ εὐώδη ῥαντίσματα’’[6]. Η εκκλησία δεν θρηνεί, αλλά χαίρεται καθώς έρχεται σε κοινωνία με τη θριαμβεύουσα Εκκλησία. Εδώ μνημονεύονται όλοι όσοι αποτέλεσαν κάποτε την στρατευμένη Εκκλησία. Ακόμη και όσοι συνεισέφεραν υλικά και σωματικά στην ίδρυση και τον καλλωπισμό του Ναού καθώς και οι ανακαινιστές του.  Τη σημασία της ιδιαίτερης αυτής Ακολουθίας τονίζει σε σχετικό κείμενό του ο Αλ. Μωραϊτίδης. Πρόκειται για μέσο με το οποίο οι άνθρωποι μεταβαίνουν ομαλά από το εορταστικό κλίμα της πανηγύρεως στην καθημερινότητα σαν να αποχαιρετίζουν τη γιορτή όχι με μελαγχολία αλλά ‘‘μὲ κἄποιαν παραμυθίαν πολὺ εὐάρεστον καὶ πολὺ ἀνακουφιστικήν’’, σαν ένα μέσο που ‘‘νὰ παρατείνη τὴν ἑορτήν’’[7].         

    Ακολούθως στο Πνευματικό Κέντρο των Ενοριών Σκιάθου ο π. Γεώργιος Σταματάς πραγματοποίησε εορταστική ομιλία με θέμα ‘‘Ενορία και Ενοριακός Ναός’’. ‘Στην ομιλία του παρουσίασε διεξοδικά το θεσμό της Ενορίας μέσα από πατερικά κείμενα, καθώς και συγγράμματα του Μακαριστού Μητροπολίτου πρώην Κοζάνης Διονυσίου, αλλά και την τοπική θρησκευτική παράδοση, όπου ο Εορτασμός της κάθε Ενορίας προσλαμβάνει καθολικό για το νησί χαρακτήρα, ως θεμελιώδη εορτή της ίδιας της Τοπικής μας Εκκλησίας. Μετά την ομιλία μοιράστηκαν σε όλους τους παρευρεθέντες τα Κόλλυβα και  το ζεστό ”κολλυβοζούμι”, μέσα σε ευφρόσυνη και εορταστική ατμόσφαιρα. 


[1] . Liddle & Scott, Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, τ. Β΄, εκδ. «Ανέστη Κωνσταντινίδου», Αθήναι 1902, σ. 787.

[2] . Αλ. Μωραϊτίδη, Με του Βορηά τα κύματα ταξείδια, περιγραφαί, εντυπώσεις, Μετά πολλών εικόνων, Σειρά Ε’, Γ΄: ‘‘Μετά την πανήγυριν – των Kτιτόρων’’, εκδ. «Ιω. Ν. Σιδέρη», εν Αθήναις 1926, σ. 114.

[3] . Ι. Φουντούλη, ‘’Μνημόσυνον’’, Θρησκευτική & Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 8ος , Αθήναι 1966, στ. 1228.

[4] . Γ. Μπεκατώρου, ‘’Μνημόσυνον’’, Θρησκευτική & Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 8ος , Αθήναι 1966, στ. 1229.

[5] . βλ. Ν. Σκρέττα(Αρχιμ.), Η Θεία Ευχαριστία και τα προνόμια της Κυριακής κατά τη διδασκαλία των Κολλυβάδων, Εκδ. «Μυγδονία», Θεσσαλονίκη 2008.

[6] . Αλ. Μωραϊτίδη, όπ. π., σ. 114.[7] . Αλ. Μωραϊτίδη, όπ.π., σ. 114. 

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΣΤΟΗ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ (2012)

Στις 2 Ιανουαρίου 2012, ημέρα που εκοιμήθη ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, τελέσθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Τριών Ιεραρχών Σκιάθου εσπερινό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του. Αυτός ο ναός υπήρξε η ενορία του, σ’ αυτόν ανδρώθηκε  πνευματικά και σ’ αυτόν εφημέρευσε ο ιερέας πατέρας του π. Εμμανουήλ Μοσχοβάκης καθώς και ο σεβάσμιος ιερέας θείος του Νικόλαος Φάλκος-Πρωτόπαπας-Παπανικολάου.

Στη συνέχεια στο Πνευματικό Κέντρο της Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε ομιλία από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Σκιάθου π. Γεώργιο Σταματά με θέμα: ” Στον απόηχο του έτους Παπαδιαμάντη“. Πολλοί Σκιαθίτες, για άλλη μια φορά, τίμησαν με την παρουσία τους τον κυρ-Αλέξανδρο.   

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ (2011)

Στις 26 προς 27 Δεκεμβρίου 2011 τελέσθηκε η Χριστουγεννιάτικη αγρυπνία στο ναό της Γεννήσεως του Χριστού εντός του Κάστρου της Σκιάθου. Οι πανηγυριστές ήταν λιγότεροι από άλλες χρονιές λόγω της βαρυχειμωνιάς. Ο καιρός ήταν βροχερός με τσουχτερό κρύο και πολύ δυνατό Βόρειο άνεμο.

  

«Ήρχισε  να σκοτεινιάζη. Ενύκτωσεν ακριβώς την στιγμήν καθ’ ην θα έβλεπον αντικρύ το Κάστρο… Νέφη συσσωρευμένα προς ανατολάς ημπόδιζον να φανή το παρήγορον φέγγος της σελήνης. Αλλ’ ο άνεμος, αντί να πέση, εδυνάμωνε, και αγρίευε και εθέριευε… Όταν έφθασαν εις το Κάστρον και εισήλθον εις τον ναόν του Χριστού, τόσο θάλπος εθώπευσε την ψυχήν των, ώστε αν ήσαν κατάκοποι, αν και ενύσταζον τινές αυτών, ησθάνθησαν τόσον την χαράν του να ζώσι και του να έχωσι φθάσει αισίως εις το τέρμα της πορείας των, εις τον ναόν του Κυρίου, ώστε τους έφυγε πάσα νύστα και πάσα κόπωσις… Και είτα ο ιερεύς έβαλεν  ευλογητόν και εψάλη η Λιτή της μεγαλοπρεπούς εορτής…»

(Στο Χριστό στο Κάστρο) Αλ. Παπαδιαμάντης.

   

Προς το τέλος του Όρθρου και πιο συγκεκριμένα στο τέλος της θ΄ ωδής των κανόνων αναβίωσε ένα ξεχασμένο έθιμο το οποίο αναφέρουν στα διηγήματά τους ο Παπαδιαμάντης και ο Μωραïτίδης.

«Ο ειρμός της θ΄ ωδής, τελειώνει εις τας λέξεις “όση πέφυκεν η προαίρεσις, δίδου”, και… είχεν εισαχθεί έθιμον, όταν το παιδίον το κανοναρχούν ετελείωνε τον στίχον εκείνον, να περιέρχεται τείνον ανοικτόν το Μηναίον, προς τους προεστούς και άλλους κατόχους των στασιδίων, οίτινες εφιλοτιμούντο να ρίπτωσιν εντός του βιβλίου αργυρά κέρματα… δια ν’ ασημώσουν τον κανονάρχην.»

(Η Ντελησυφέρω) Αλ. Παπαδιαμάντης.

Αυτή τη νύχτα στο άκουσμα “η προαίρεσις δίδου” ο γιός του παπα-Νικόλα, ο Απόστολος έτρεξε με ανοιχτό το βιβλίο για να τον ασημώσουν.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας οι χριστιανοί πρόσφεραν μεταξύ τους διάφορα χριστουγεννιάτικα εδέσματα και κρασί για το κρύο.    

«Και έφαγον πάντες και ηυφράνθησαν, εορτάσαντες τα Χριστούγεννα μετά σπανίας μεγαλοπρεπείας επί του ερήμου εκείνου Βράχου.»

 

 

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

XEIΡΟΤΟΝΙΑ ΕΙΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΤΟΥ π. ΛΟΥΚΑ ΣΤΑΜΕΛΟΥ

   Στις 6 Δεκεμβρίου 2011 στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Χαλκίδος τελέσθηκε από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Χαλκίδος Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσόστομο η Χειροτονία εις Πρεσβύτερον του ιεροδιακόνου Λουκά Σταμέλου.

    Ο π. Λουκάς στην ομιλία του παρουσίασε τα χαρίσματα του εορταζόμενου Αγίου της Εκκλησίας μας του Αγίου Νικολάου, του οποίου πρέπει λαϊκοί και κληρικοί να μιμηθούν για να κερδίσουν την Ουράνια Βασιλεία. Επίσης τόνισε ότι θα αγωνιστεί ώστε η νέα διακονία του να είναι ειλικρινής απέναντι στο Θεό, όπως ακριβώς και η διακονία του  Αγίου Νικολάου.

   Αναλογιζόμενος όμως  την αναξιότητα του μπροστά στο υψηλό αξίωμα της Ιεροσύνης προσέφυγε στις πρεσβείες της Παναγίας της Εικονίστριας, του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Λουκά αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του ιατρού, αλλά και στις προσευχές όλων των πιστών.

      Στο τέλος, όπως συνηθίζεται, ευχαρίστησε τους γονείς του Νικόλαο και Αργυρώ για τη στήριξή τους, τον γέροντα της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά στην οποία ξεκίνησε τη μοναχική του ζωή, τον Μητροπολίτη Βεροίας ο οποίος τον χειροτόνησε διάκονο, τον πανοσιολογιότατο αρχ. πατέρα Φιλόθεο, Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Μ. Χαλκίδος για την αμέριστη βοήθειά του, τον πανοσιολογιότατο αρχ. Πατέρα Ηλία Καρατζά, καθώς και την οσιολογιότατη γερόντισσα Ευφραιμία, καθηγούμενη της Ιεράς Μονής Παναγίας Πορταḯτισσας Σουφλίου. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τους ιερείς της Σκιάθου, τον π. Γεώργιο Σταματά Αρχιερατικό Επίτροπο Σκιάθου ο οποίος υπήρξε ο πνευματικός του πατέρας για πολλά χρόνια μέχρι και πριν λάβει το μοναχικό του σχήμα, τον π. Ιωάννη Κωσταρά που τον αγκάλιασε σαν συνεφημέριό του, τον π. Ιωσήφ Κατσούρα που τον συμπεριέλαβε με πατρική αγάπη στο μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού Σκιάθου και τον π. Νικόλαο Σταματά για την εν μακρά εν Χριστώ φιλία του.

   Δεν ξέχασε βέβαια να αναφερθεί και στην αγαπημένη του ενορία, τον Ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών Σκιάθου στον οποίο ανδρώθηκε πνευματικά, όπως στον ίδιο ιστορικό  ναό ανδρώθηκαν πνευματικά και γαλουχήθηκαν τα νάματα της Ορθοδοξίας ο Αλ. Παπαδιαμάντης, ο Αλ. Μωραïτίδης, ο λαογράφος του νησιού π. Γεώργιος Ρήγας, ο ιστορικός Ιωάννης Φραγκούλας και τόσοι άλλοι.

   Τέλος ευχαρίστησε από τα βάθη της ψυχής του τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη  που τον δέχθηκε και πάλι στη Μητρόπολη Χαλκίδος.

   Οι προσευχές όλων μας θα συνοδεύουν τον π. Λουκά σ’ όλη του την ιερατική ζωή.

 

 

 

 

 

 

 

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΤΑΣ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ (2011)

Στα ˝ Δημήτρια ˝ 2011, που οργανώνει κάθε χρόνο η Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος, μεταφέρθηκε από το νησί της Σκιάθου η Ιερή Εικόνα  Παναγία Μεγαλομάτα η οποία φυλάσσεται στον Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών. Από την 17η μέχρι και την 28η  Οκτωβρίου πλήθος χριστιανών προσέτρεξαν στη Χάρη της και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους, τους φόβους τους, τις ανησυχίες τους και τα προβλήματά τους σ’ Αυτήν. Η Ιερή Εικόνα είναι το μόνο που σώζεται από τον ομώνυμο ερειπωμένο ναΐσκο που βρίσκεται εντός του Κάστρου της Σκιάθου. Το εκκλησάκι στα χρόνια της τουρκοκρατίας πανηγύριζε το Σάββατο του Ακάθιστου Ύμνου, ενώ φέτος για πρώτη φορά τελέσθηκε αγρυπνία πάνω στα ιερά ερείπια. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης περιγράφει πολύ γλαφυρά το Ιερό Εικόνισμα στο καστρινό διήγημά του “Τα Κρούσματα”. (Ήτον μία μεγάλη εικών της Θεοτόκου, αρχαïκή, με αδρούς χαρακτήρας, με πρόσωπον το διπλάσιον του φυσικού, με μεγάλους, πολύ μεγάλους οφθαλμούς, και με τον Χριστόν, εν βρέφος με παμμεγίστην κεφαλήν, φορούν χιτώνα επίχρυσον, φωτεινόν, τον αναβαλλόμενον το φως ως ιμάτιον”.

Posted in Uncategorized | 1 Comment

ΒΡΑΔΙΕΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ (2011)

Την Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011 ξεκίνησαν για 7η χρονιά στο Πνευματικό Κέντρο Ι.Ν. Σκιάθου οι «Βραδιές Παπαδιαμάντη Μωραïτίδη». Οι Βραδιές αυτές θα πραγματοποιούνται καθ’ όλο το χειμώνα κάθε Κυριακή 6:00μμ. Πρώτος ομιλητής ήταν ο πατήρ Γεώργιος Σταματάς ο οποίος ανέγνωσε και ανέλυσε το διήγημα του Αλ. Μωραïτίδη «Η Μανουήλα».

  

Επίσης κάθε Κυριακή μετά τη Θεία Λειτουργία στο Πνευματικό Κέντρο γίνονται οι Κατηχητικές Συνάξεις για παιδιά προσχολικής ηλικίας, δημοτικού και γυμνασίου καθώς και οι πρόβες της παιδικής χορωδίας, η οποία φέτος θα ασχοληθεί με την εκμάθηση των ύμνων της Θ. Λειτουργίας του Χρυσοστόμου.

 

 

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΦΛΩΡΟ ΣΤΟΝ ΤΖΟΥΓΚΡΙΑ (2011)

Το πρωί της 18ης Αυγούστου 2011 αναχωρήσαμε από το παλιό λιμάνι της Σκιάθου με καραβάκι για το νησάκι Τσουγκριά για να λειτουργήσουμε τον πανηγυρίζοντα ναό των Αγίων Φλώρου και Λαύρου. Πολλοί σκιαθίτες ήρθαν να λειτουργηθούν και να πάρουν τη Χάρη των Αγίων Λειψάνων των δύο μαρτύρων. Οι Άγιοι υπήρξαν αδερφοί δίδυμοι, λιθοξόοι στη τέχνη, οι οποίοι έζησαν στη περιοχή του Ιλλυρικού, σημερινή Αλβανία, και μαρτύρησαν για τον Χριστό επί Λικινίου ηγεμόνος.

«…Φλώρον ευφημήσωμεν, και τoν πάνσοφον Λαύρον˙ τον γαρ Χριστόν εκήρυξαν, και των ειδώλων την πλάνην,αθλήσει κατήργησαν˙…Δια τούτο βοήσωμεν˙ Πρεσβεύσατε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην υμών.»

Posted in Uncategorized | Leave a comment

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΙ (2011)

Παραμονή της μεγάλης εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, 14 Αυγούστου 2011 το βράδυ, τελέσαμε αγρυπνία, κατά το Αγιορείτικο Τυπικό, σ’ ένα από τα πιο γραφικά εξωκλησάκια του νησιού μας, στην Παναγίτσα του Πυργί ή Καρδάση.

 

Βρίσκεται στο βόρειο μέρος της Σκιάθου, έξω από το Κάστρο, ανάμεσα σ’ ένα πυκνό δάσος. Γύρω από το ναό σώζονται κτιριακά λείψανα αρχαίου οικισμού, στον οποίο κατοικούσαν οι σκιαθίτες στα χρόνια της τουρκοκρατίας και πιο συγκεκριμένα το 1538.Ονομάζεται Παναγίτσα Πυργί ή Πρυï, γιατί στην ίδια περιοχή σώζονται μέχρι σήμερα υπολείμματα αρχαίου πύργου της ελληνιστικής εποχής. Ίσως ήταν σηματοφορικός σταθμός, φρυκτωρία.

Το τελετουργικό περιελάμβανε Μικρό Εσπερινό, Απόδειπνο, Μέγα Εσπερινό της Κοιμήσεως, Λιτή, Αρτοκλασία και μέρος του Όρθρου. Πλήθος χριστιανών ήρθαν στη Χάρη της και προσκύνησαν την παλαιά Εικόνα της Παναγίας του Πυργί, η οποία φέρει πολλά χτυπήματα από ξίφη Αγαρηνών. Σ΄ αυτήν την ιστορική Εικόνα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έχει αφιερώσει ένα από τα Θεομητορικά του ποιήματα, που το επονομάζει «Στην Παναγίτσα στο Πυργί».

Στη διακοπή που ακολούθησε ο π. Γεώργιος ανέγνωσε το διήγημα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη «Τα Κρούσματα». Θεία Λειτουργία δεν τελέστηκε γιατί ο π. Γεώργιος την επόμενη ημέρα 15 Αυγούστου λειτούργησε στον Ιερό Ναό Γενέθλιο της Θεοτόκου(Παναγία Λιμνιά) και ο π. Νικόλαος στον Ιερό Ναό των Τριών Ιεραρχών.

Η Αγία Θεοτόκος ας χαρίζει σ’ όλο τον κόσμο υγεία και φώτιση, γιατί για μας τους χριστιανούς είναι η μόνη ελπίδα μας.

Posted in Uncategorized | Leave a comment